Pinayaman ng pag-iral ng dalawa sa pinakamatandang pangrelihiyong institusyon sa Malabon— ang Romano Katolikong Parokya ng La Inmaculada Concepcion (PLIC) at ang Aglipayanong Parokya ng La Purisima Concepcion (PLPC) ang pangkasaysayan, pangkalinangan, at pangrelihiyong pag-unlad nito. Ang nasilayang pagkakatulad, o pagkakaiba, ng mga doktrina at pagsamba sa kanilang mga pintakasi ay nag-ambag sa malalim na pananampalataya sa Birheng Maria sa Malabon, na mababakas sa manipestasyon ng indibidwal na paniniwala, kolektibong pananampalataya, at mga pagdiriwang-pagpupunyagi kay Maria bilang inang pintakasi. Ang ugnayan ng pagitan ng dalawang simbahan ay mailalarawan bilang dramatiko, maigting, at panaka-naka ang “sigalot at “kapayapaan”— lalo na’t ang dalawa ay sumasandig sa kanilang pananampalataya sa Birheng Maria, na itinuturing na simbolo ng pagmamahal at kapayapaan, sa konteksto ng isang maigting na pagpapakita na ang pananampalataya ng isa ay mas tunay o higit sa kabila. Ang pag-aaral na ito ay isang pagsusuri sa kasaysayan at manipestasyon ng panata sa Birheng Maria bilang pagsasabuhay ng ilang pagpapahalagang Pilipino. Kabilang rito ang maigting na pananampalataya, pakikipag-kapwa, at pagpapakatao. Sa pamamagitan ng pagsusuri sa mga talang historikal, gayundin ang pakikipanayam sa ilang piling indibidwal na namamanata o deboto ng Birheng Maria mula sa dalawang simbahan, makikita na ang mga pagpapahalagang ito ay nasasalamin sa pagpapakahulugan sa debosyon sa birhen, pagtatasa sa kanilang kaalaman at pagtitimbang sa hidwaan ng dalawang simbahan, partikular tungkol sa awtentisidad ng imahen ni Maria na kani-kaniyang dinadambana, at ang kanilang pagmumuni- muni sa gampanin ng indibidwal na pamamanata bilang pagpapakita ng gampanin sa mas malawak na lipunang ginagalawan. Nais ng papel na ito na tasahin ang ugyang pulitikal at kultural ng dalawang simbahan, batay sa kaniyang dokumentadong kasaysayan, at pananaw ng mga nakapanayam na miyembro. Tatangkain ng papel na ito na ipaliwanag ang iba’t ibang dimensiyon at manipestasyon ng panata bilang pagsasabuhay pagpapahalagang Pilipino, batay sa karanasang kultural at pulitikal ng dalawang simbahang Kristiyano sa Malabon.